Sandro José Bruno วัย 46 ปี เป็น Seventh-day Adventist ที่ใช้ของขวัญของเขาเพื่อเป็นพยานในสภาพแวดล้อมที่ผิดปกติ บนสนามแข่งท่ามกลางเสียงเครื่องยนต์ นักขับรถแข่งและวิศวกรเครื่องกลซึ่งอาศัยอยู่ในโบตูวา ภายในเมืองเซาเปาโลมีเป้าหมายที่ชัดเจน เขาลงแข่งขัน แต่ยังเร่งการแจกจ่ายหนังสือมิชชันนารีและติดต่อกับผู้คนเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับพระกิตติคุณของพระผู้เป็นเจ้า ในรถคันหนึ่งของเขาไม่มีสติกเกอร์ของ สถานีโทรทัศน์ Novo Tempo หาย ไป หลังจากเรียนรู้เกี่ยวกับคุณภาพชีวิตและสุขภาพ ซานโดร บรูโนเปลี่ยนอาหารของเขาและลดน้ำหนักได้ 30 ปอนด์หรือ 14 กิโลกรัมด้วยสไตล์ที่แตกต่างออกไป
สำนักข่าวมิชชั่นแห่งอเมริกาใต้ (ASN) ได้พูดคุยกับเขาเกี่ยวกับเรื่องราวของเขา
การแข่งรถลากเริ่มขึ้นในสหรัฐอเมริกาในปี 1950 ที่นั่นพวกเขาสร้างสนามแข่งบนถนน ตัวอย่างเช่น ในรัฐต่างๆ เช่น แคลิฟอร์เนีย ถนนมีขนาดใหญ่และเป็นเส้นตรง บางครั้งประมาณหนึ่งในสี่ของไมล์ พวกเขาเริ่มทำการทดสอบในสถานที่ต่าง ๆ ในสหรัฐอเมริกาและสร้างเส้นทางเริ่มต้นขึ้น เมื่อประมาณ 10 ปีที่แล้ว การแข่งรถแดร็กได้รับความนิยมอย่างมากในบราซิล มีหลายเส้นทาง ส่วนใหญ่อยู่ทางตอนใต้ของบราซิล การแข่งรถลากเริ่มดูเป็นมืออาชีพ การแข่งขันมักจะมีรถสองคันและมีหลายหมวดหมู่ มีรถยนต์ที่ขับเคลื่อนล้อหน้าและขับเคลื่อนล้อหลัง มันมีหมวดหมู่ เช่น รถยนต์ 2, 4 และ 6 สูบ คุณเดินทาง 402 เมตร (1/4 ไมล์) หรือ 201 เมตร (1/8 ไมล์) ให้เร็วที่สุด หลังจากไฟเขียวติด คุณใช้เวลานานเท่าใดในการออกสตาร์ท นับเป็นครั้งสุดท้าย คุณเป็นส่วนหนึ่งของโลกใบนี้มานานแค่ไหนแล้ว และคุณคว้าแชมป์รายการไหนได้บ้าง?
ฉันเริ่มแข่งรถในปี 1991 และ 1992 และพ่อของฉันเองที่ให้กำลังใจฉัน เขามักจะชอบรถแข่งและพาฉันไปที่ Interlagos ในเซาเปาโล เพื่อดูรถแข่ง จากนั้นครั้งหนึ่งเขาก็พาฉันไปตอนกลางคืน พอเห็นแบบนั้นก็แทบบ้า ฉันเริ่มอุทิศตัวเองให้กับการแข่งรถ ฉันตั้งโรงงานแห่งแรกและรถคันแรกที่ฉันมีคือรถลาก ทุกเดือนฉันจะแข่ง ฉันจริงจังกับมันมาก ฉันได้รับสปอนเซอร์และไม่กี่ปีที่ผ่านมา ฉันต้องเป็นแชมป์เซาเปาโลถึง 3 สมัย จากนั้นฉันก็เริ่มลงแข่งในรายการชิงแชมป์นอกเมืองเซาเปาโล ฉันเป็นแชมป์ในปารานาสองครั้งและลงแข่งในการแข่งขันชิงแชมป์บราซิล ในการแข่งขันระดับชาติครั้งแรก ฉันเป็นรองชนะเลิศ ในการแข่งขันครั้งอื่น ฉันได้แชมป์ จากนั้นฉันก็เริ่มแข่งในสถานที่ต่างๆในบราซิล ในมาเนาส์ ฟอร์ตาเลซา
การแข่งขันโคบาล ฉันเชื่อว่าพระเจ้าให้ฉันทำอาชีพนี้
คุณเคยเห็นเหตุการณ์เหล่านี้และผู้ชมประเภทนี้อย่างไร? พูดในรายละเอียดว่าสิ่งนี้เป็นอย่างไร
ฉันไม่ได้วิ่งเป็นเวลาสองปี จากนั้นเมื่อฉันกลับมา ฉันกลับมาในฐานะมิชชันนารีและฉันก็ไปแข่งทดสอบ มีบางอย่างบอกให้ฉันไปแข่งนั้นและห่างจากบ้านประมาณ 37 ไมล์หรือ 60 กิโลเมตร ฉันลงเอยด้วยการไปพบเพื่อนหลายคนและหนึ่งในนั้นบอกฉันว่าฉันเสร็จแล้ว พวกเขาอธิบายว่าฉันต้องการสปอนเซอร์และการแข่งขันก็แพงมาก แต่กะว่าจะกลับไปแข่งช้า ๆ แข่งเฉพาะวันศุกร์กับอาทิตย์แต่เสาร์ไม่ได้ เพื่อนของฉันเงยหน้าขึ้นมองและพูดว่า “คุณเป็นมิชชันนารีหรือเปล่า” ชายคนนั้นเริ่มร้องไห้และบอกว่าเขาอยู่ห่างจากโบสถ์มิชชั่น 20 ปี เพื่อนของฉันบอกว่าสัปดาห์นั้นแม่ของเขามาที่บ้านและนำพระคัมภีร์ไบเบิลที่เขาใช้มาให้และขอให้เขากลับไปที่โบสถ์ แม่ยืนยันและเพื่อนของฉันบอกว่าเขาจะกลับมาก็ต่อเมื่อมีสัญญาณของพระเจ้า ฉันเชื่อว่าฉันเป็นสัญญาณให้เขา หลังจากสามเดือน เขารับบัพติสมา ภรรยา ลูกชาย และน้องชายอีกคน เมื่อผมเริ่มพูดเกี่ยวกับพระคัมภีร์ เขารู้มากกว่าผมมาก ดูว่าพระเจ้าใช้คนโดยไม่รู้ได้อย่างไร? มันน่าตื่นเต้นมาก
วันนี้ฉันทำ ฉันลงแข่งอีกครั้ง แต่ไม่เหมือนเดิม ทุกสองเดือนฉันไปแข่ง ฉันไปวันศุกร์ แต่ในบ่ายวันเสาร์ ฉันไปที่รันเวย์เพื่อแจกหนังสือมิชชันนารี พูดคุยเกี่ยวกับพระเจ้ากับเพื่อนบางคน และอธิบายความหมายของวันสะบาโต ฉันบอกพวกเขาว่าถ้าฉันลงแข่ง ฉันขึ้นอยู่กับพนักงาน ฉันจะให้งานกับบางคนเพื่อให้บริการในวันเสาร์ ฉันอธิบายและหลายคนเข้าใจ คนอื่นดูแปลก ๆ แต่ก็ดีมากเพราะฉันพูดถึงพระเจ้า มันไม่ง่ายเลย แต่ที่นั่น ตรงกลาง มีใครบางคนที่เปิดใจอยู่เสมอ
มีอย่างอื่นที่ผมและภรรยาทำในบริษัท ฉันซื้อกล่องหนังสือและในสินค้าทุกชิ้นที่ฉันขาย (ชิ้นส่วน เครื่องยนต์) ให้กับลูกค้า ฉันใส่สำเนาไว้ข้างใน มีลูกค้าบางคนส่งโน้ตขอบคุณสำหรับของขวัญที่เราส่งไป ฉันมักจะแจกจ่ายหนังสือผู้สอนศาสนาประมาณ 50 เล่มต่อเดือน
credit : princlkipe8.info easywm.net vanityaddict.com typakiv.net sekacka.info lagauledechoisyleroi.net plusenplus.net dekrippelkiefern.com jimwilkenministries.org chagallkorea.com
